Lueget, vo Bärge und Tal

flieht scho de Sunnestrahl

Lueget, uf Auen und Matte

Wachse die dunkele Schatte

D´Sunn uf de Bärge no stoht

Oh, wie si d'Gletscher so rot.



Lueget do aben an See!

Heimetzue wendet si's Veh

Loset, wie d'Glogge, die schöne,

Fründli im Moos üs ertöne

Chüehjerglüt, üseri Lust,

Tuet is so wohl i der Brust.



Still a de Bärge wird's Nacht

Aber der Herrgott, dä wacht

Gsehter säb Stärnli dört schyne?

Stärnli, wie bisch du so fryne!

Gsehter, am Nebel dort stohts:

Stärnli, Gott grüess di, wie goht's ?



Loset, es seit is: "Gar guet!

Het mi nit Gott i der Huet?

Fryli, der Vater von allne

lot mi gwüss währli nit falle

Vater im Himmel, dä wacht."

Stärnli, liebs Stärnli, guet Nacht!



J.A. Henne (1798-1870)